ความหมายของคำว่า ' ขนมจีน '

ความหมายของคำว่า ' ขนมจีน '
ขนมจีน หมายถึง [ขะหฺนม-] น. อาหารชนิดหนึ่ง ทําด้วยแป้งเป็นเส้นกลม ๆ คล้ายเส้นหมี่ กินกับนํ้ายา นํ้าพริก เป็นต้น.

ขนมผสมน้ำยา
(สํา) ว. พอดีกัน จะว่าข้างไหนดีกว่ากันก็ไม่ได้.
ขนมผักกาด, ขนมหัวผักกาด
น. ของคาวชนิดหนึ่งทําด้วยแป้งผสมหัวผักกาด นึ่งให้สุก แล้วผัดกับถั่วงอก ผักกุยช่าย.
ขนมผักกาด, ขนมหัวผักกาด
น. ของคาวชนิดหนึ่งทําด้วยแป้งผสมหัวผักกาด นึ่งให้สุก แล้วผัดกับถั่วงอก ผักกุยช่าย.
ขนมเส้น
(ถิ่น-พายัพ) น. ขนมจีน, ข้าวเส้น ก็เรียก.
ขนอง
[ขะหฺนอง] น. หลัง, ใช้เป็นราชาศัพท์ว่า พระขนอง, ปฤษฎางค์ก็ว่า. (ข. ขฺนง).
ขนอน
[ขะหฺนอน] (โบ) น. ที่ตั้งอากรการผ่านเขต, ที่คอย.
ขนอบ ๑
[ขะหฺนอบ] ก. นิ่ง. (ต.).